(Wataha Mroku) od Nemezis

Roxas mnie irytuje. Najpierw mnie zaczepia i nie chce się przyczepić to teraz Miko.
Dlatego byłam taka wściekła jak JEGO z nią zobaczyłam.
      Ciemna mgła zasłoniła mój umysł i nie miałam kontroli co robię a kiedy już "pojaśniało" zobaczyłam krwawiącą Miko. Noż kurde.

- Nic się nie stało, to nie twoja wina. – Zakaszlała krwią kiedy padłam koło niej na kolana.

- Mi… -Zaczęłam.

- Ciii. – Położyła mi palec na ustach. – On mi pomógł, uspokój się. – Uśmiechnęła się a ja umilkłam. To było niw wiarygodne by on jej pomógł. Wątpię. Obok nas położył się Illuminated. Jego rana dalej była bolesna ale wyglądała lepiej, Miko jak zawsze chciała pomóc wszystkim a nie sobie, zaczęła leczyć tą ranę mówiąc:

- Pół godziny nie możesz w ogóle chodzić i przestanie kompletnie boleć i się zagoi. – Powiedziała i spojrzała na wilka mroku.

- Dziękuję i przepraszam za ich reakcje, są przewrażliwieni.

- Ta, spoko. – Roxas jakby z fochowany wstał i odwrócił się plecami do nas wszystkich.  – Jeszcze jedno, niemu siałaś mnie bronić, zwłaszcza w takim stanie. – Zaczął się oddalać a Miko szybko zagrodziła mu drogę.

Patrzyłam na tą całą scenkę z rozbawieniem.

- Sama wybieram kogo i kiedy chronię. Nawet gdybym była naprawdę umierająca zasłoniła bym Ciebie. Tak wybrałam i tego nie zmienisz. – Uchwyciłam jej słowa, basior odszedł. Zobaczyłam jak Miko kolana drżą po czym szybko podbiegłam do niej pomagają stać.

- Jesteś prawdziwą idiotką. Przemęczasz się i ranisz, to głupie! – Krzyczałam.

- Nie pozwolę cierpieć innym, gdy mogę ich obronić i przyjąć to na siebie. – Z warg wypłynęła mała struga krwi. Byłam zirytowana. Patrzyłam na waderę jakby mądrze mówiła ale zachowywała się niegodnie i źle. Trzeba wiedzieć jak postąpić i pomóc dobrze by nie narazić siebie na niebezpieczeństwo. Westchnęłam mentalnie. Dotknęłam jej czerwonego brzucha i zaczęłam leczyć. Widziałam jak jej to sprawia bólu ale nie mogłam teraz przestać gdybym to zrobiła krwotok by się wznowił z podwójną siłą rozrywając tkanki w środku pod napływem krwi.

- Dziękuję. Zajmij się Illuminated’em. – Powiedziała. Przytaknęłam chociaż niechętnie i puściłam. Ta miała już odejść kiedy zadałam jakby do siebie pytanie;

- Co się tu wcześniej stało?

- Nie martw się. Jest już dobrze. – Powiedziała i zniknęła za drzewem.

Podeszłam do Illuminated'a który jakby patrzył na to cało spotkanie. Miał przymknięte do połowy oczy ale jak kucnełam koło niego natychmiast je otworzył szerzej  i liznął moja dłoń. Uśmiechnęłam się lekko.

- Illuminated'zie będziemy musieli poważnie porozmawiać jak wyzdrowiejesz. - Przeteleportowałam nas do jaskini watahy powietrza. Sprawdziłam czy basiorowi jest coś potrzebne po czym opuściłam grotę.