(Wataha Mroku) od Nemezis

   Całą walkę byłam nieprzytomna no to fajnie... Ani krwawej jatki z mojej strony ani chociaż nie miałam żadnej uciechy z tego. No cóż... trudno się mówi.
  Otworzyłam czarną dziurę i wróciliśmy do naszego kochanego domu.

- Czemu ty…? – Zaczęła Miko.

- Mój partner przekazał mi trochę swojej mocy. – Przerwałam szybko.

- Właśnie, o to za dziwne fale, które oznaczają coś złego? – Zapytała.

- Może chodzić o Rapix, ale wtedy poinformowała by nas gdyby nie dawała sobie rady. – Odparłam choć czułam ze to nie to.

- Może chodzi o Atenę. – Zaproponowała.

- Greg, Kaito wracajcie do siebie, my pójdziemy pogadać z moją siostrunią. – Powiedziałam z lekkim niepokojem. Właśnie oto chodziło. Chodzi o Atenę, już wcześniej dziwnie się zachowywała.

Zaczęliśmy iść w stronę Watahy Światła a w powietrzu aż było namacalne że coś nie tak.

Weszłam do umysłu siostry, no no ma zamiar zniszczyć od środka Immortal Volves bo ma amnezję, to trzeba być naprawdę no.. Grrr..

-Atena, chce zniszczyć krainę- powiedziałam prosto z mostu, nie patrząc się na towarzyszy.

-Co?! -Wykrzyknęła Miko.

-Tak, tak. -Odparłam -Trzeba jej skopać dupę aby przestała tak myśleć.. -Dodałam po czym przerwałam i znowu zaczęłam mówić: -Ma rzekomo amnezję. Ale ja tam nie wiem...

Miko westchnęła a Illuminated prychnął.

Doszliśmy do jaskini weszliśmy do środka i od razu przyleciała do mnie wadera światła

-Nie możecie wejść bo jest zaklęcie założone jest... -Jej wypowiedź była niespójna ale dobra. Odepchnęłam wilczycę.

-Ja wszystko mogę. -Warknęłam i zniwelowałam zaklęcie siostry.

Bez problemu weszłam do jej komnaty i zobaczyłam że ta leży na łóżku kiedy mnie spostrzegła zerwała się.

-Co Ty tu robisz? -Zapytała cienkim głosikiem jakby się mnie bała.

-Skopać Ci dupę za to że chcesz zniszczyć nasza krainę. -Odparłam a w tym momencie poczułam obecność po moich bokach Miko i Illuminated'a.

-Ale ja nie... -Zaczęła się tłumaczyć. A ja się na nią rzuciłam, złapałam za gardło i przyparłam do ściany. 

-Nie kłam- Warknęłam- Nie chcę Cie krzywdzić ale nie zawaham się Ciebie zabić jeśli będę miała możliwość uratowania wilków. -Odczepiłam się do niej i wycofałam do towarzyszy. Atena spojrzała na mnie wielkimi oczami.

-No to zabijaj. -Rzuciła hardo -Nic mnie tu nie trzyma. Nikogo nie znam, nikogo nie kocham...

-Pleciesz bzdury mała. -Odparłam. -Masz amnezję.

-Nie!- Krzyknęła.

-Oj dobra Ateno ogarnij się -Mruknął Illuminated.

-Ale, ale.. -Zaczęła się moja siostra jąkać.

-Chodź pomogę Ci w uleczaniu.  Będziesz miała swą pamięć ale chodź do mnie.. -Odparłam spokojnym głosem ale moja ciepliwość się kończyła.

-Nie! -Krzyknęła. Rzuciła zaklęcie i już jej nie było.

-Niech to szlag. -Warknęłam -idziemy jej szukać. Trzeba ją złapać.