(Wataha Powietrza) Od Miko

Gdy Nem była w pełni gotowa wyczułam jakieś niebezpieczeństwo nad naszą krainą, co oznaczało, że Nem i Illuś też to czują. Spojrzałam na nich, a oni na mnie.

- Nemezis dasz rade wywołać portal przed jaskinią tej czarownicy? – Zapytałam z powagą.

- Tak, ale już wam nie będę miała jak pomóc, bo stracę energię i mogę zemdleć. – Odparła.

- Zaryzykujmy. – Powiedział mój brat.

Nagle skuliłam się z bólu brzucha, był niedopisania. Po czole leciały mi krople potu i zrobiłam się jeszcze bledsza niż jestem.

- Miko, co jest? – Przestraszył się Kaito.

- Boli mnie brzuch. – Powiedziałam stękając.

~Zróbmy przemianę, wezmę cały ból na siebie.~ Zaproponował mój Neko.

Spojrzałam karcącym wzrokiem na kotkę, jednak ona nie chciała zrezygnować i się przemieniłam. Zrobiła to co planowała, a wadera Mroku otworzyła przejście. Przeszliśmy przez nie, a Alfa Mroku zemdlała.

- Wezmę ją. – Powiedział stanowczo mój braciszek.

Weszliśmy do jaskini, jakaś kobieta siedziała na fotelu, a gdy nas zobaczyła wstała jak popażona.

- Ścierwa! – Wrzasnęła.- Po coś przyszliście?! – Darła się dalej.

- Zgadnij.  Warkną Kaito.

Ona uśmiechnęła się pod nosem.

-  Dorwaliście tą idiotkę? Właśnie tak przy okazji, czemu nie zwijasz się z bólu? – Pytała.

W moją stronę nagle poleciał fioletowy dym, ale Greg zablokował go wodą. Nagle wpadłam na pomysł, ale jest niebezpieczny. Jednak nie mamy wyboru.

~ Illuminated chwycisz ją za ręce kiedy powiem „już”.~ Przesłałam bratu szybką wiadomość.

~Kaito na sygnał „K” wykonasz na niej zabójczy pocałunek.~ Wysłałam kolejnemu basiorowi.

~ Gdy zacznę biec rzucisz w nią dużą kulą wody tak by nie zauważyła ataku.~ Poinformowałam Il’a.

To będzie ciężkie, ale trzeba spróbować. Zaczęłam biec, w tym czasie Greg rzucił ogromną kulę wody.

- Już! – Wrzasnęłam i  stanęłam za wiedźmom.

- K! – Wdarłam się kiedy mój brat był w połowie drogi.

Czarownica odbiła kulę, a w tym samym czasie brat zakneblował jej ręce, ja uwięziłam jej nogi w kokonie, a wilk z krainy Lazur zadał śmiertelny pocałunek. Już po kilku sekundach z jej jamy ustnej ciekło bardzo dużo krwi, po minucie była martwa. Moje moce przestały działać, upadłam na ziemię i znowu czułam ten okropny ból.

~Wybacz nie dam już rady.~ Usłyszałam.

Podleciał do mnie Gregory z jakąś fiolką i przyłożył do ust.

- Wypij. – Powiedział łagodnie.

Uchyliłam usta, a on wlał mi do nich zawartość fiolki. Od razu ból zaczął się zmniejszać. Po chwili stałam o własnych nogach i nie odczuwałam bólu.

- Dziękuję. – Szepnęłam.

Il uśmiechnął się i podeszliśmy do reszty. Wadera wybrudziła się już.

- Wracamy? – Zapytałam.

- Tak. – Odpowiedział mi Illuminated.

Nem otworzyła przejście i wróciliśmy do domu, dziwne było to, że nie zemdlała.

- Czemu ty…? – Zaczęłam.

- Mój partner przekazał mi trochę swojej mocy. – Przerwała.

- Właśnie, o to za dziwne fale, które oznaczają coś złego? – Zapytałam.

- Może chodzić o Rapix, ale wtedy poinformowała by nas gdyby nie dawała sobie rady. – Mówiła Nem.

- Może chodzi o Atenę. – Zaproponowałam.

- Greg, Kaito wracajcie do siebie, my pójdziemy pogadać z moją siostrunią. – Powiedziała z lekkim niepokojem.

Ruszyliśmy do Watahy Światła i gdy się do niej zbliżaliśmy, było czuć coś złego.