(Wataha Powietrza) Od Miko

Gdy Illuminated poszedł spojrzałam na trupy i pomyślałam nad cmentarzem.

- Hej, a co myślicie o tym byśmy zrobili cmentarze na naszych terenach. Taki, że w watasze Mroku będą wilki Mroku, a w Ognia, wilki ognia? – Zapytałam.

- Myślę, że można takie coś zrobić, ale zostawmy to na potem. – Odparła Nem.

- Dobrze, a tak przy okazji rozmawiałaś już z opiekunem? - Palnęłam.

- Ty też? – Zdziwiła się.

 -Wszyscy. – Powiedziałam i przekazałam przyjaciółce całe wspomnienie ze spotkania z Ateną i to co myślę, oraz część wspomnienia z Gregiem i jego obietnicą.

Alfa Mroku lekko się zszokowała.

- Rozumiem, teraz o  tym nie rozmawiajmy. – Odrzekła wadera.

- Wiesz mam pomysł, bo nie miałam dotychczas czasu by spędzić z maluchami troszkę czasu, więc… - Oczy mi zabłysnęły. – Może wezmę je z Il’em nad jezioro? – Spojrzałam błagalnym wzrokiem.

- No dobrze, tylko ich nie przemęczaj. – Uśmiechnęła się.

- Dziękuję! - Krzyknęłam z podskokiem.

- Ej, no ja na nic się nie pisałem. - Wtrącił Greg.

- Greguś… - Spojrzałam na niego tak by poczuł się źle.

- Przestań. – Odwrócił wzrok i machną łapą do maluchów.

Maluchy wlazły nam na plecy i popędziliśmy nad jeziorko. Gdy dobiegliśmy wilki zeszły z nas i zmieniliśmy się w ludzi.

- Wybaczcie, ale tak wygodniej. – Uśmiechnęłam się uroczo.

- Jesteś śliczna. – Powiedziała waderka.

- Ty będziesz ładniejsza, jestem tego pewna. – Powiedziałam optymistycznie.