(Wataha Mroku) od Nemezis

Czekałam na Miko odpowiedź kiedy zaczęła dość niepewnie.
-No bo… 

- Tak? – Zapytałam siadając obok

- Nie ważne, to nic takiego… - Powiedziała smutno.

- No mów, nikomu nie powiem. – Powiedziałam szturchając mnie.

- Będziesz musiała… - Szepnęła.

- Czemu? – Zdziwiłam się.

- Po prostu nie chcę Ci zawracać głowy błahostkami. – Powiedziała nerwowo.

- Zakochałaś się? – Wywaliłam nagle. Nie wiem dlaczego to powiedziałam ale spoko.

- Co?! Nie! – Zaczęła machać przecząco głową.

- To czemu tak reagujesz? – Zapytałam podejrzanie.

- No w Kastielu. – Walnęła. A ja już wiedziałam że kłamała ale zobaczymy co powie dalej.

- Ten z ziemi? – Zapytałam aby zachowac pozoru.

- No tak, wiesz, bardzo mi się podoba i w ogóle… - Zaczęła kłamać.

- Chcesz mogę z nim pogadać. – Powiedziałam.

- Nie, nie wyjdzie, że jestem jakaś dziwna. – Powiedziała szybko.

- Nie no co ty, pogadam z nim. – Odparłam z uśmiechem.

- Nem, bo wiesz, ja chyba wolę być jego cichą wielbicielką, bo Illuś mógł by zareagować nerwowo.Teraz to walnęła, myślałam ze się roześmię.

- No może masz rację, najpierw pogadam z moim partnerem. – Powiedziałam.

- Wstydzę się. – Powiedziała patrząc w ziemię.

- Czego? – Zdziwiłam się.

- No bo, to jest zawstydzające, że ty masz z nim rozmawiać o moim ukochanym. – Powiedziała udając zawstydzoną.

Parsknęłam śmiechem i westchnęłam.

-Och Miko. Nie wolno kłamać.. -Pokręciłam głową.

-Ale.. ale.. -Zaczęła się tłumaczyć. A ja położyłam jej rękę na ramieniu i spojrzałam w jej oczy.

-Jestem twoją przyjaciółką wiem kiedy kłamiesz po za tym powinnam teraz skopać Ci tyłek za oszukanie Alfy no i przyjaciółki. -Uśmiechnęłam się.

-Dobrze, niech dzieje się wola twoja. -Powiedziała i razem się roześmiałyśmy. Nagle spoważniałam.

-No to możesz mi powiedzieć o co chodzi wreszcie? - Zapytałam z kamienną twarzą.