(Wataha Powietrza) Od Miko

Otworzyłam powoli oczy, bo czułam się już lepiej. Zobaczyłam Grega, który miał na twarzy wypisany smutek.

 -Coś się stało? – Zapytałam.

- Nic ważnego. Jak się czujesz? – Mówił dusząc w sobie emocje.

- Dobrze i nie kłam. Co Cie trapi? – Brnęłam dalej.

- To naprawdę nic ważnego. – Odparł patrząc przed siebie.

- To czemu jesteś smutny? – Zapytałam.

- Wzięło mi się na wspominki. – Odparł.

- Dobra, to nie będę Cię trapić. – Powiedziałam.

Oparłam ręce o ziemię i wstałam. Lekko się chwiałam, ale stałam. Podałam mu rękę, złapał ją i wstał. -Teraz trzeba pogadać z resztą i rozwiązać zagadkę. – Powiedziałam grobowym tonem.

~Spotkajmy się gdzieś, bo trzeba rozwiązać to zagmatwane coś.~ Wysłałam do wilków wplątanych w tę historie.

~Może u mnie?~ Zaproponowała Nem.

~A gdzie?~ Zapytałam.

~Na wyspie Mroku.~ Odparła.

~ Ja już czekam.~ Powiedział Kaito.

~ Lecę.~ Odparł Illuś.

Uśmiechnęłam się łobuzersko do przyjaciela i nagle zaczęłam biec, a że nie wiedział o co chodzi to biegł za mną. Po dotarciu na miejsce wszyscy już byli.

- Hej! – Krzyknęłam do wszystkich roześmiana.

- No nareszcie. – Odpowiedziała wadera Mroku.

Stanęliśmy w kółku.

- Trzeba ją rozmrozić i przygwoździć do czegoś, a potem poszperać w jej głowie. – Powiedział Kaito.

- Mam pomysł. – Powiedziałam nagle. – Nem ją rozmrozi, Kaito i Greg będą pilnować małej, Ja wytworzę tarcze z powietrza, a Illuminated szybko ją do niej przygwoździ. – Zaproponowałam.

- Dobra. – Odparli wszyscy.

Rozmieściliśmy się na swoje pozycje i perfekcyjnie wykonaliśmy plan.

Kaito i Illumineted, teraz wy pobawcie się w szpiegów, bo macie najlepsze umysły do włamywania się do kogoś. – Powiedziała Nem.

Oni zamknęli oczy. Przyjaciółka spojrzała na mnie i się uśmiechnęła.

- Teraz poznasz prawdę. – Powiedziała.

Nagle zza drzew wyskoczyły jakieś wilki, było ich z 15.

- Co do? – Powiedziałam.

We trójkę zaczęliśmy bronić naszego obiektu badań i basiorów. Udało nam się wygrać, choć mieliśmy dużo ran. Alfa Mroku wyleczyła mnie i Grega. Staliśmy z przejęciem kiedy obydwoje równocześnie otworzyli oczy. Na ich twarzach było widać złość.