(Wataha Mroku) od Nemezis

Słońce już całkowicie zaszło kiedy w mojej głosie usłyszałam głos Miko.

~Spotkajmy się na Łące Wspólnych Snów, za jakiejś 15 minut.~ 

Nie byłam zbytnio chętna do tego spotkania. Nie teraz.  Ale musiałam. Rozpostarłam skrzydła i leniwymi machnięciami skrzydeł udawałam się na spotkanie z przyjaciółką. Dotarłam na skraj polany i zmieniłam się w człowieka. Udałam się na środek łąki do Miko która skubała trawę.

- Co chciałaś? – Zapytałam i stanęłam w pozie z ukazującą lekką arogancję.

- Wiem, że Cię obciążyłam tym co zrobiłam, wiem też o tym, iż przesadziłam z treningiem. Przepraszam Cię za to, że jestem taka nieodpowiedzialna. – Wstała powoli.

Spojrzałam w jej oczy ale się nie ruszyłam z miejsca.

- Jeśli uważasz, że powinnam się zmienić, to się nie martw już to zrobiłam. – Wiatr rozwiał nasze długie włosy a ta przybrała poważny wyraz twarzy.

- Jak się niby zmieniłaś? – Zainteresowałam się

- Już nie śpiewam, ani nie tworzę kwiatów, nie zwracam na siebie uwagi. Wiesz czasem mam wrażenie, że znikam, ale to nic, jeśli to ma być dobre, to taka będę. – Uśmiechnęła się ponuro.

- Co się stało gdy mnie nie było? – Powiedziałam a już czułam że wściekłość zbiera się we mnie. Weszłam do jej umysłu i zaczęłam grzebać , ta na to pozwoliła bez mrugnięcia okiem.Otworzyły mi się wargi pod wpływem czego zauważyłam.

- Przyjmujesz przeprosiny? – Zapytała.

Zastanowiłam się chwilę i przybrałam łagodny wyraz twarzy.

-Cóż, jak wiesz to chyba na przyjaźni to wszystko polega. Pomaga się i przebacza. Przyjaźń to takie "coś" co nie da się ubrać w słowa. I oczywiście że Ci wybaczę. -Uśmiechnęłam się i przytuliłam dziewczynę lekko.