(Wataha Powietrza.) Od Miko.

Idąc do jaskini, nie odzywałam się do Ako, ale dziwiło mnie, że ona o nic nie pyta.

- Chyba skądś Cię kojarzę. – Nagle powiedziała wadera.

- Niby skąd? –Zapytałam.

- Znasz krainę Lazur?- Zapytała spoglądając na mnie kątem oka.

- A co? – Zapytałam, nie chcąc ujawniać mojego pochodzenia.

- Chodzą plotki o waderze, jak jest spokojna ma kolor bieli i trzy ogony, jak jest wściekła… - Nagle zmilkła.

- No co? – Powiedziałam lekko poirytowana.

- Jesteś Jigoku Shoujo? – Wyskoczyła nagle.

- Słucham? – Zaśmiałam się rozbawiona, choć w głębi duszy wiedziałam, że powinnam powiedzieć kim jestem, postanowiłam na razie ukryć prawdę, bo nie chciałam kłopotów.

- Tak, faktycznie, nie przypominasz jej, podobno jest miła tylko dla przyjaciół.

- Spokojnie, dobrze, że nie ukrywasz nic przede mną. – Odparłam z uśmiechem.

Zauważyłyśmy jaskinię, więc ruszyłam szybszym krokiem. W jaskini była Geneza i Kaja.

- Hejka, to Ako, być może będzie naszym medykiem. To Geneza, a To Kaja, ja idę się przejść, a wy się  zapoznajcie. –Powiedziałam.

- Dobra. – Odrzekły chórem.

Wstałam i ruszyłam w kierunku watahy Mroku, bo wiedziałam, że tam będzie ciemniej i będę mogła sobie poobserwować niebo. Dobiegłam w 15 min. I usiadłam w ludzkiej postaci na drzewie. Nagle wypatrzyłam Westa i jakąś waderę, natychmiast zablokowałam mój umysł i włamałam się do umysłu wadery. Była nowa i zakochała się w basiorze, poza tym ma na imię Wera. Postanowiłam, że nie będę się wtrącać, chcą to niech sobie urządzają romantyczne spacerki, ja chciałam tylko przyjemnie spędzić czas sam na sam z drzewem, niebem i piosenką, którą zaczęłam śpiewać jak odeszli:

 Saita no no hana yo

Aa douka oshiete okure

Hito wa naze kizutsukeatte

Arasou no deshou

Rin to saku hana yo

Soko kara nani ga mieru

Hito wa naze yurushiau koto

Dekinai no deshou

Ame ga sugite natsu wa

Ao wo utsushita

Hitotsu ni natte

Chiisaku yureta

Watashi no mae de

Nani mo iwazu ni

Karete yuku tomo ni

Omae wa nani wo omou

Kotoba wo motanu sono ha de

Nanto ai wo tsutaeru

Natsu no hi wa kagette

Kaze ga nabiita

Futatsu kasanatte

Ikita akashi wo

Watashi wa utaou

Na mo naki mono no tame

Śpiewając to patrzyłam w niebo, czułam smutek, ale nie przestawałam.