(Wataha Powietrza.) Od Miko.

Przez cały czas się coś działo jednak ja we wszystkim nie uczestniczyłam, raczej zostawałam w zamku i pomagałam w obserwowaniu. Wymyślałam nowe rzeczy by ochronić kogoś lub zaatakować w nietypowy sposób, Atena cały czas wymyślała nowe strategie, tak samo inni, ciekawiło mnie jakie będą następne kroki innych drużyn. Obserwowałam teren gdy nagle wypatrzyłam zwiadowców od Nemezis i Illumineted’a. Zwiadowcy nam nie grożą, ale fajnie będzie gdy trochę namieszam im w głowach. Wytworzyłam coś jakby płachtę powietrzną która unosiła się nad wilkami. Naładowałam tam trochę śnieżek i zrzuciłam na nich wszystko, wilki były oszołomione, kilka zwiało z podkulonymi ogonami, kilka nie wiedziało co robić. Ja zaś próbowałam zachować powagę by nikt z mojej drużyny nie wypatrzył tego co zrobiłam, ale jednak ktoś również zauważył tę uroczą scenkę. Nagle do wierzy obserwacyjnej przyszła chichocząca Bella.

- To ty to zrobiłaś prawda? – Zapytała nie mogąc powstrzymać śmiechu.

- No tak. Chyba trochę się przestraszyli. – Powiedziałam zduszając wielki wybuch śmiechu.

- Ciekawe co na to powiedzą na to grupy. – Powiedziała Bella chichocząc coraz bardziej.

- Nie zdziwienie się jak przyjdą osobiście. – Powiedziałam z uśmiechem.

- Skąd wzięłaś na to pomysł? – Zapytała uspokajając się.

- No, jak byś tu siedziała tak jak ja to też byś miała wiele nowych pomysłów. – Powiedziałam uspokajając swój śmiech.

- Być może, a no i niedługo będzie zebranie. Atena przedstawi nam nowy plan ataku. – Powiedziała.

- Spoko. – Powiedziałam patrząc w gałęzie drzew.

- Coś widzisz? – Zapytała nagle Alfa.

- Nie, ale Illuminated mógł by kazać nas obserwować również przez kruka, a to by było uciążliwe, więc wypatruję nie tylko wilków. – Powiedziałam skupiając się na gałęziach.

- Dobrze. To co schodzimy? – Zapytała.

- A kto będzie obserwatorem? – Zapytałam zdziwiona.

- Anioł.  – Powiedziała krótko, a przede mną  pojawił się Anioł, którego już kiedyś widziałam.

Wstałam odruchowo i zeszłam z Bellą do jakiegoś ciepłego pomieszczenia, gdzie siedziało już kilka wilków. Atena doszła po jakimś czasie, idealnie na czas. Zaczęła nam przedstawiać jakiś plan, ja miałam atakować z góry, przy każdym zetknięciu z wrogiem. W razie czego mieliśmy się osłaniać z innymi wilkami. Byłam lekko rozproszona choć nie wiem czemu. Zebrałam się w sobie i owładnęłam wiatrem, ale tylko małą częścią. Poleciał do dwóch przeciwnych drużyn. Byłam przez to osłabiona, ale nie dawałam po sobie tego poznać. Gdy Atena skończyła wszyscy powróciliśmy do swoich zajęć.