(Wataha Światła) od Zefira

Siedziałem nad jeziorem i rozmyślałem. Lubiałem tam przebywać. W szczegulności w nocy kiedy było tu cicho i spokojnie. Nagle usłyszałem kroki. Odwróciłem się i zobaczyłem Atenę.

- Cześć. Co tutaj robisz? - spytałem.

- Cześć, chciałam tak po prostu posiedzieć, bo w jaskini jest nudno. - powiedziała i usiadła niedaleko mnie i wpatrywała sie w nieruchomą taflę wody.

- Więc kiedy idziemy na tą mini-wyprawę?

- Jaką wyprawę? A tą aby pomóc Dastanowi? - spytała, aby się upewnić.

- Tak. O tą mi chodzi.

- Przyjdź pod moją jaskinię jutro o świcie, jeśli się nie rozmyslisz.

- Dlaczego miałbym sie rozmyślić?

- No bo ty Dastana prawie nie znasz. - odpowiedziała szybko.

- Nie zamieżam się rozmyślić. Powiedziałem, że pomogę i słowa dotrzymam.

- Ok. Twoja decyzja.

Ostatni raz popatrzałem na taflę prawie nie ruchomego jeziora.

Było w nim coś niezwykłego, coś co sprawia, że to miejsce jest jakieś inne niż pozostałe. Na pewno nie to, że jest magiczne, bo może jest. Chodzi o coś innego. Nie wiem co to jest.

- Więc do jutra pod twoją jaskinią.

- Do jutra. - powiedziała.

Poszedłem do jaskini, a Atena została nad jeziorem.